Advertisement
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy Gabrieli Chrabąszcz "What It Feels Like for a Girl" 🌸📍Galeria "Pryzmat" ul. Łobzowska
📅 07.11.2024
⏰ 18:00
🔸Kuratorka wystawy: Alicja Głuszek
Wstęp wolny.
𝓒𝓪𝓾𝓼𝓮 𝔂𝓸𝓾 𝓽𝓱𝓲𝓷𝓴 𝓽𝓱𝓪𝓽 𝓫𝓮𝓲𝓷𝓰 𝓪 𝓰𝓲𝓻𝓵 𝓲𝓼 𝓭𝓮𝓰𝓻𝓪𝓭𝓲𝓷𝓰
Wstyd to dojmujące, bolesne uczucie płynące z negatywnej samooceny. Jest powiązane z potrzebą bycia idealnym i ciągłą analizą porównawczą snującą się w umyśle zawstydzonego, że w oczach bliskich, szerszego otoczenia i społeczeństwa jest ona nieodpowiednia oraz nie spełnia idealnych wzorców moralnych, społecznych, wizualnych. Osoba czująca wstyd postrzega siebie jako złą, gorszą, z natury zepsutą i niepełnowartościową. W rezultacie chce odciąć się, skryć się przed społeczeństwem albo zrobić coś, co pozwoli jej zachować twarz, zamaskować “prawdziwą naturę”.
Takiej osobie trudno jest wejść w autentyczne relacje z innymi, jej działania są często podszyte ciągłym lękiem. Wstyd, jaki czuje, często generuje barierę i strach przed światem. Z kolei jej ciało jest zamrożone, w stanie przetrwania. Wstyd jest procesowany w całym ciele: w twarzy (rumieniec), w oczach (spuszczone), w głowie (opuszczona), w tułowiu (zapadniętym, skulonym, pochylonym). W ekstremalnych przypadkach wstyd może prowadzić też do uczucia odszczepienia się od ciała, do chęci “wyjścia” z niego, zanegowania całkowicie swojej cielesności, materialności.
Wstyd jest identyfikowany przez naukowców jako dość powszechny symptom przeżytej traumy. Tak jak wstyd, traumatyczne doświadczenia przechowywane są w ciele: w tkankach, w narządach, w skórze. Sztuka Gabrieli Chrabąszcz odnosi się do tej konkretnej traumy implikowanej przez patriarchat, w tym przez instytucję Kościoła Katolickiego, ale też jest metaforą nie tylko programowania naszych umysłów, ale też formowania naszych ciał, aby były grzeczne, uległe, spolegliwe wobec jakiegokolwiek hegemona. Prace pokazane na tej wystawie odwołują się do pamięci ciała o przemocy fizycznej, symbolicznej, psychicznej doświadczonej przez same ofiary, ale w sposób uogólniony i usystematyzowany społecznie przez świadków, którzy widzieli i słyszeli zdarzenia przemocowe.
Formowanie kobiet i mężczyzn w patriarchalnych środowiskach jest takim odciskaniem na fizycznym ciele jak i na psychice reguł i wzorców kobiecości i męskości, tak jak odciskamy foremki w cieście, a następnie robimy z nich ciasteczka. Jest to proces fizyczny, w efekcie którego ucieleśnione zostają pozytywne i negatywne przekonania kim mamy być.
What it feels for a girl w sposób materialny ukazuje niewidzialną opresję, która za pomocą wstydu kontroluje zachowania i ciała kobiet. Wskazuje, że gender jako forma regulowania życia kobiet i mężczyzn nie jest tylko konstrukcją socjologiczną, a przenikającą jak pleśń rozkładającą żywe tkanki trucizną trwale zmieniającą nas. Zastosowane media: haft i miękkie formy rzeźbiarskie nawiązują do organiczności ludzkich ciał, replikując intymne i kruche procesy rozkładu cielesnej powłoki i tożsamości uchwyconych w nich kobiet.
Advertisement
Event Venue & Nearby Stays
Galeria "pryzmat", ulica Łobzowska 3, 31-139 Kraków, Polska,Kraków, Poland, Krakow
