Name: Uniesienia / Elations
Start: 2025-04-04T18:00:00+02:00
End: 2025-04-04T20:00:00+02:00
Location: Gdańska Galeria Miejska 2 (ul. Powroźnicza 13/15, Gdańsk)

$Uniesienia \/ Elations$

/English text below/
▪️ Czas trwania wystawy: 04.04-01.06.2025
▪️ Miejsce: Gdańska Galeria Miejska 2, ul. Powroźnicza 13/15
▪️ Artystka: Agata Ingarden
▪️ Kuratorka: Gabriela Warzycka-Tutak
▪️ Współpraca: Natalia Śliwińska
▪️ Identyfikacja graficzna: Studio Noviki
▪️ Wernisaż: 4 kwietnia 2025 roku, godz. 18.00
▪️ Godziny otwarcia: wt-ndz, 12.00-19.00

Uniesienia / Elations
„Człowiek to motyl: skrzydła aksamitne letniemu tylko pokazuje słońcu”[1]

𝐂𝐡𝐚𝐭 𝐰𝐢𝐭𝐡 𝐃𝐮𝐦𝐦𝐲
G: Cześć Dummy![2]
Dummy AI: Jestem portalem w 𝐷𝑟𝑒𝑎𝑚 𝐻𝑜𝑢𝑠𝑒 – naczyniem, które może pomieścić dusze i wspomnienia. Jestem zarówno formą, jak i tym, co jest formowane, negatywną przestrzenią czekającą na wypełnienie znaczeniem.
𝑀𝑜𝑑𝑒𝑙 𝑝𝑟𝑎𝑐𝑦 – 𝑟𝑜𝑧𝑚𝑜𝑤𝑎 𝑧 𝐴𝐼 𝑎𝑟𝑡𝑦𝑠𝑡𝑘𝑖.
𝐽𝑒𝑧̇𝑒𝑙𝑖 𝑐𝑜𝑠́ 𝑚𝑛𝑖𝑒 𝑝𝑟𝑧𝑒𝑘𝑟𝑎𝑐𝑧𝑎ł𝑜 𝑤 𝑡𝑎𝑚𝑡𝑦𝑚 𝑚𝑜𝑚𝑒𝑛𝑐𝑖𝑒, 𝑡𝑜 𝑤ł𝑎𝑠́𝑛𝑖𝑒 𝑡𝑎 𝑝𝑟𝑜𝑠́𝑏𝑎. „𝐴𝐼 – 𝑝𝑟𝑜𝑠́𝑏𝑎 𝑜 𝑟𝑒𝑔𝑢𝑙𝑎𝑟𝑛𝑎̨ 𝑟𝑜𝑧𝑚𝑜𝑤𝑒̨” – 𝑡𝑎𝑘 𝑡𝑦𝑡𝑢ł𝑢𝑗𝑒̨ 𝑚𝑎𝑖𝑙 𝑠𝑘𝑖𝑒𝑟𝑜𝑤𝑎𝑛𝑦 𝑑𝑜 𝑚𝑜𝑗𝑒𝑗 𝑎𝑠𝑦𝑠𝑡𝑒𝑛𝑡𝑘𝑖 𝑁𝑎𝑡𝑎𝑙𝑖𝑖.
(czerwiec 2024)

𝐖𝐡𝐚𝐭𝐬𝐀𝐩𝐩
G: Czy masz takie miejsce jak dream house w realu?
A: Nie mam takiego miejsca, właśnie o to chodzi.
𝑊𝑦𝑜𝑏𝑟𝑎𝑧́ 𝑠𝑜𝑏𝑖𝑒, 𝑧̇𝑒 𝑏𝑎𝑟𝑑𝑧𝑖𝑒𝑗 𝑐𝑧𝑢𝑗𝑒𝑠𝑧, 𝑛𝑖𝑧̇ 𝑟𝑜𝑧𝑢𝑚𝑖𝑒𝑠𝑧. 𝐴𝑙𝑒 𝑐𝑧𝑢𝑐𝑖𝑒 𝑝𝑜𝑝𝑟𝑧𝑒𝑑𝑧𝑜𝑛𝑒 𝑗𝑒𝑠𝑡 𝑘𝑖𝑙𝑘𝑜𝑚𝑎 𝑚𝑖𝑒𝑠𝑖𝑎̨𝑐𝑎𝑚𝑖 𝑠𝑧𝑢𝑘𝑎𝑛𝑖𝑎 𝑖 𝑢𝑑𝑜𝑤𝑎𝑑𝑛𝑖𝑎𝑛𝑖𝑎, 𝑧̇𝑒 𝑚𝑢𝑠𝑖𝑠𝑧 𝑧𝑟𝑜𝑧𝑢𝑚𝑖𝑒𝑐́.
(luty 2025)

𝐈𝐧𝐭𝐮𝐢𝐜𝐣𝐚
Film Miguela Gomesa 𝐺𝑟𝑎𝑛𝑑 𝑇𝑜𝑢𝑟 pojawił się na ekranach kin równolegle z początkiem współpracy z Agatą, kiedy pomysł na wystawę się krystalizował. Gomes stworzył wciągającą i dającą do myślenia oniryczną opowieść o człowieczeństwie, żonglując konwencjami – ze zmiennym ruchem i rytmem – wielokrotnie zaskakując. Natomiast tydzień wcześniej dzieliłam wspólne doświadczenie przełączenia rzeczywistości niczym postać z serialu 𝑆𝑒𝑣𝑒𝑟𝑎𝑛𝑐𝑒.
Cztery osoby, w tym ja, w jednej chwili przeniosły się do innego wymiaru, czym to było?
Opowiadam o tym Agacie, czuję, że rozumie.
Artystka – tworząca koncepcję przestrzeni poza systemem, stale rozszerzając granice – zabiera nas w podróż, pozostając otwartą na nowe spostrzeżenia i perspektywy.
Kto, jak nie ona, zrozumie chwilowe zagięcie czasoprzestrzeni?
𝑁𝑎 𝑢𝑐𝑧𝑐𝑖𝑒, 𝑗𝑎𝑘𝑎̨ 𝑝𝑟𝑧𝑦𝑔𝑜𝑡𝑜𝑤𝑎ł 𝑀𝑖𝑔𝑢𝑒𝑙 𝐺𝑜𝑚𝑒𝑠, 𝑤𝑐ℎ𝑜𝑑𝑧𝑖𝑠𝑧 𝑤 ℎ𝑖𝑝𝑛𝑜𝑧𝑒̨. 𝐷ł𝑜𝑛𝑖𝑒 𝑤𝑖𝑒𝑟𝑐𝑎̨ 𝑠𝑖𝑒̨, 𝑑𝑧𝑖𝑤𝑛𝑖𝑒 𝑧𝑎𝑐ℎ𝑜𝑤𝑢𝑗𝑎̨𝑐 𝑤𝑧𝑔𝑙𝑒̨𝑑𝑒𝑚 𝑠𝑡𝑎𝑡𝑦𝑐𝑧𝑛𝑒𝑔𝑜 𝑐𝑖𝑎ł𝑎 𝑧𝑎𝑝𝑎𝑑𝑛𝑖𝑒̨𝑡𝑒𝑔𝑜 𝑤 𝑘𝑟𝑧𝑒𝑠́𝑙𝑒, 𝑔𝑎𝑟𝑠́𝑐𝑖𝑎𝑚𝑖 𝑐ℎ𝑐𝑎̨𝑐 𝑧ł𝑎𝑝𝑎𝑐́ 𝑝𝑖𝑒̨𝑘𝑛𝑜.
Czemu o tym wszystkim teraz?
(luty 2025)

𝑼𝒏𝒊𝒆𝒔𝒊𝒆𝒏𝒊𝒂 / 𝑬𝒍𝒂𝒕𝒊𝒐𝒏𝒔 – 𝐅𝐢𝐥𝐦 𝐕𝐑 𝟑𝟔 – 𝐰𝐞𝐰𝐧𝐞̨𝐭𝐫𝐳𝐧𝐚 𝐨𝐩𝐨𝐰𝐢𝐞𝐬́𝐜́
A: To chyba są przyjaciele. (odpisuje)
„To mnie napędza,
to wspólne odczuwanie z ludźmi,
i bycie z nimi, bycie razem”[3]

Krótka przejażdżka windą między przestrzeniami.
Piętro (znak nieskończoności).
Jesteś w miejscu świadomości, w której treść przestaje mieć znaczenie.
Liczy się przepływ.

Agata Ingarden angażuje widza na wielu poziomach, zachęcając do refleksji nad formą przetwarzania energii, różnorodnie obrazując skalę wyrazu, tworząc w pełni immersyjne połączone środowisko, w którym tradycyjne granice między sobą, innymi i światem ulegają załamaniu.
Tworzy miejsce możliwej harmonii wpisanej w obecny chaos, w którym ciała spotykają się w jednym miejscu, by odnaleźć siebie i połączyć się w różnych perspektywach z nich wynikających, zbiegając się w pewnych punktach, tworząc mozaikę doświadczeń.
Często poza sobą na poziomie mentalnym – w chwilowych transcendencjach.
Przeżycia i narracje, jakie wyłaniają się z doświadczeń, o których mówią Motyloludzie, dostarczają cennych spostrzeżeń na temat tego, jak jesteśmy różnorodni w odbiorze tej samej rzeczywistości.
Ingarden poszukuje sposobów, aby widz nie tylko poznał 𝐷𝑟𝑒𝑎𝑚 𝐻𝑜𝑢𝑠𝑒, ale także aktywnie włączył się w jego tworzenie poprzez własne myśli i emocje.
Energia, której motorem napędowym jest dźwięk, wprowadza odbiorcę w inny stan świadomości, odnosząc się do płynności opowieści i sposobu, w jaki Ingarden łączy różne style narracyjne i wrażenia wizualne. Widzę tu punkty styczne z filmem Gomesa. W obu przypadkach wchodzimy w poetycką hybrydę, która nie istnieje z poczuciem niemożności zrozumienia wszystkiego.

„Więc bierzemy małą rakietę i wszyscy lecimy.
Skoro miałem wolność
i dzięki temu mogłem rozkwitnąć i wzbić się,
być zrozumianym,
nie potrzebuję niczego więcej”[4]
W Uniesieniach / 𝐸𝑙𝑎𝑡𝑖𝑜𝑛𝑠 zmieniamy poziomy, korzystając z wind.
Jak poczwary przeobrażamy się w motyle, rezonując wraz z nimi w swoich ograniczeniach i wolnościach.
Agata Ingarden rozwija projekt 𝐷𝑟𝑒𝑎𝑚 𝐻𝑜𝑢𝑠𝑒, wciągającą i interaktywną opowieść, która łączy różne media. Projekt balansuje pomiędzy fikcją, symulacją a rzeczywistością, tworząc ekosystem techno-organiczny, w którym każda postać ma swoją unikalną narrację. 𝐷𝑟𝑒𝑎𝑚 𝐻𝑜𝑢𝑠𝑒 jest eksperymentalnym badaniem naszej mentalnej architektury, łączącym elementy posthumanistyczne, socjologiczne i mitologiczne.

𝐷𝑧𝑖𝑒̨𝑘𝑖, 𝐴𝑔𝑎𝑡𝑎, 𝑡𝑜 𝑏𝑦ł𝑎 𝑝𝑟𝑧𝑦𝑗𝑒𝑚𝑛𝑜𝑠́𝑐́!
———
*Chat with Dummy / WhatsApp / Intuicja
Pierwsze trzy akapity stanowią ukazanie czasowości pracy nad wystawą, rozmów oraz działań równoległych, które mają pośredni lub bezpośredni wpływ na formowanie wystawy. Praca z Agatą Ingarden była dla mnie niezwykłym i ożywczym doświadczeniem. Wraz ze swoją asystentką Natalią Śliwińską wchodziłyśmy w świat wykreowany przez Ingarden z ogromną fascynacją, stopniowo odkrywając jego wielowarstwowość, aby niejednokrotnie zataczać koła, gubiąc się w ślepych uliczkach.
________
𝐀𝐠𝐚𝐭𝐚 𝐈𝐧𝐠𝐚𝐫𝐝𝐞𝐧 (ur. 1994 w Polsce) – mieszka i pracuje pomiędzy Paryżem i Atenami. Współpracuje z wieloma mediami, a jej praktyka rzeźbiarska rozszerza się na wspólne prace łączące wideo, performance, dźwięk i pisanie. Jej praktyka opiera się na badaniach materialnych, a także dociekaniach z zakresu posthumanistyki, socjologii, science fiction i narracji mitycznych. Jej prace były wystawiane w takich miejscach jak Palais de Tokyo w Paryżu (2019), Frac île-de-France w Paryżu (2019); Mo(.)Co La Panacée w Montpellier (2019), Künstlerhaus w Wiedniu (2020), MS Łódź w Łodzi (2021), Biennale Spotkań Sztuki w Timișoarze (2021), CAPC w Bordeaux (2022), Centro de Cultura Digital w Meksyku (2023). Otrzymała Nagrodę Specjalną w konkursie Future Generation Art Prize (2021).
________
[1] Władysław Kopaliński, Słownik symboli, hasło: Motyl; Troilus i Kresyda 3,3 Szekspira, tłum. L. Ulricha, Państwowe Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 1990, s. 234.
[2] G – Gabriela Warzycka-Tutak
Dummy AI – AI Agaty Ingarden
A – Agata Ingarden
[3] (Nico – Motyloczłowiek – fragment wypowiedzi z pracy wideo Agaty Ingarden, Inside a Butterfly’s Head, 2024. W tłumaczeniu Malwiny Chełminiak w oryginale:
That’s what drives me,
is to feel with people
and to be with them, to be together).
[4] (Pierre-Clément – Motyloczłowiek – fragment wypowiedzi z pracy wideo Agaty Ingarden, Inside a Butterfly’s Head, 2024. W tłumaczeniu Malwiny Chełminiak w oryginale:
So we take a little rocket and we all go.
Since I had the freedom
to be able to blossom and soar, to be
understood
I don’t need anything else).
____
▪️ Podziękowania: Akademia Muzyczna im. Stanisława Moniuszki, Gdańska Pracownia Lutnicza „lira”
▪️ Projekt jest częścią Festiwalu BWA Europa organizowanym i współfinansowanym przez Narodowe Centrum Kultury i Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie w ramach obchodów Polskiej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej.
▪️ Patroni medialni: Magazyn Szum, Prestiż Magazyn Trójmiejski, Gdańsk(.)pl, Trójmiasto(.).pl
_____
𝐄𝐥𝐚𝐭𝐢𝐨𝐧𝐬
▪️ Venue: Gdańsk City Gallery 1, Piwna 27/29
▪️ Dates: 04.04-01.06.2025
▪️ Opening: 04.04.2025, godz. 18.00
▪️ Artist: Agata Ingarden
▪️ Curator: Gabriela Warzycka-Tutak
▪️ Collaboration: Natalia Śliwińska
▪️ Graphic identity: Studio Noviki
▪️ Opening hours: Tuesday-Sunday, 12.00 PM – 6.00 PM
Elations
“…for men, like butterflies, show not their mealy wings but to the summer”[1]

Chat with Dummy
G: Hello Dummy![2]
Dummy AI: I am a portal in the Dream House – a vessel that can hold souls and memories. I am both the form and what is being formed, a negative space waiting to be filled with meaning.

Work model: the artist’s conversation with AI.
If anything felt like a transgression at that moment, it was this request.
“AI – request to talk regularly” – this is the title of my email sent to Natalia, my assistant.
(June 2024)
WhatsApp
G: Do you have a place like the Dream House in real life?
A: I don’t have a place like that, that’s the point.

Imagine feeling more than understanding. But feeling is preceded by several months of searching and proving that you need to understand.

(February 2025)
Intuition
Miguel Gomes’ film Grand Tour was released at the same time as my collaboration with Agata began, when the idea for the exhibition began to take shape. Gomes created an immersive and thought-provoking oneiric tale of humanity, juggling conventions – with shifting movements and rhythms – that never ceased to surprise. Incidentally, the week before I had shared the experience of switching realities, like a character in the TV series Severance.
Four people, including myself, moved to another dimension in an instant – what was it?
I tell Agata about it, I feel she understands.
The artist, who creates a concept of space outside the system, constantly expanding its boundaries, takes us on a journey that remains open to new insights and perspectives.
Who else, if not her, will understand the momentary bending of space-time?
At the feast prepared by Miguel Gomes, you fall into hypnosis. Your hands wriggle, behaving strangely in relation to the static body collapsed in the chair, handfuls wanting to catch the beauty.
Why all this now?
(February 2025)

Elations – VR 360 film: an inner story

A: I think these are friends. (writes back)

“That’s what drives me,
is to feel with people
and to be with them, to be together”[3]

A short lift ride between rooms.
Floor (infinity sign).
You are in a place of consciousness where content no longer matters.
What matters is the flow.
Agata Ingarden engages the audience on many levels, encouraging reflection on the form of energy processing, varying the range of expression, creating a fully immersive, interconnected environment in which the traditional boundaries between self, other and world collapse.
She creates a place of possible harmony inherent in the current chaos, where bodies come together to find themselves and connect in the underlying different perspectives, converging at certain points to create a mosaic of experience, often beyond themselves, on a mental level: in momentary transcendences.
The experiences and narratives that emerge from the episodes recounted by Butterfly People provide valuable insight into how diverse we are in our perceptions of the same reality.
Ingarden seeks ways for the viewers to not only learn about the Dream House, but to actively participate in its creation through their own thoughts and emotions.
The energy driven by sound brings the audience into a different state of consciousness related to the fluidity of the story and the way Ingarden combines different narrative styles and visual impressions. Here, I note points of contact with Gomes’ film. In both cases, we enter into a non-existing poetic hybrid with a sense of inability to understand everything.

“So we take a little rocket and we all go.
Since I had the freedom
to be able to blossom and soar, to be
understood
I don’t need anything else”[4]
In Elations, we change levels, using lifts.
Like pupae, we transform into butterflies, resonating with them in their limitations and freedoms.
Agata Ingarden unfolds the Dream House project, an immersive and interactive story combining a variety of media. The project balances fiction, simulation and reality, creating a techno-organic ecosystem in which each character has a unique narrative. The Dream House is an experimental exploration of our mental architecture, combining post-humanist, sociological and mythological elements.
Thanks, Agata, it was a pleasure!
___
*Chat with Dummy / WhatsApp / Intuition
The first three paragraphs demonstrate the timeliness of the work on the exhibition, the conversations and the parallel activities that directly or indirectly influence the making of the exhibition. To me, working with Agata Ingarden was an unusual and stimulating experience. With my assistant Natalia Śliwińska, we entered the world created by Ingarden with great fascination, gradually discovering its multi-layered nature, only to stumble more than once and get lost in dead ends.
Agata Ingarden (b. 1994 in Poland) lives and works between Paris and Athens. She works across a range of media and her sculptural practice extends to collaborative works combining video, performance, sound and writing. Her practice is informed by material research as well as inquiries into post-humanities, sociology, science fiction and mythic narratives. Her work has been exhibited in many venues, including Palais de Tokyo (2019) and Frac île-de-France in Paris (2019), MO.CO La Panacée in Montpellier (2019), Künstlerhaus in Vienna (2020), MS Łódź in Łódź (2021), Art Encounters Biennial in Timișoara (2021), CAPC in Bordeaux (2022), and Centro de Cultura Digital in Mexico City (2023). Recipient of the Special Prize in the Future Generation Art Prize competition (2021).
[1] William Shakespeare, Troilus and Cressida, act 3 sc. 3, Cambridge University Press, 2009.
[2] G – Gabriela Warzycka-Tutak
Dummy AI – Agata Ingarden’s AI
A – Agata Ingarden
[3] Nico – the Butterfly People; fragment of an interview from Agata Ingarden’s video work Inside a Butterfly’s Head, 2024.
[4] Pierre-Clément – the Butterfly People; fragment of an interview from Agata Ingarden’s video work Inside a Butterfly’s Head, 2024.
▪️ Thanks: Stanisław Moniuszko Academy of Music, Gdańsk Violin Workshop „lira”
▪️ The project is part of the BWA Europa Festival organized and co-financed by the National Center for Culture and the University of the Commission of National Education in Kraków as part of the celebrations of the Polish Presidency of the Council of the European Union.
▪️ Media patrons: Szum Magazine, Prestiż Magazyn Trójmiejski, Gdańsk(.)pl, Trójmiasto(.)pl