Advertisement
Daniel RycharskiDead Class
03.12.22 – 28.01.23
Opening: Saturday, Dec 3, 2022, 5-8 pm
Dead Class is a presentation of new works by Daniel Rycharski tackling the theme of tensions arising from the rapid changes in the relationship between humanity and the earth, as seen from the perspective of the Polish countryside. It can be seen as the latest chapter in the story of the end of peasant culture and the consequences of this change not readily recorded in other cultural circles. In the artist’s words, it is an exhibition that is “about a social landscape that is close to me, not so much focused on my inner experiences as on the reality in which I live”. It is the direct observation of change sharpened by literature (by Myśliwski rather than the more recent items from the folk family of Polish history) that leads Rycharski back to the ‘peasant question’ and to ask new questions: about metaphysical issues, climate and the relationship to animals. This also includes question about sexual and class shame, mechanisms of distinction and selection in the production of folkness, grassroots revolts and attempts to control them, about aesthetic or political domination.
Dead Class stems from the conviction that it is necessary to update perceptions of rural modernity, to tell the story not on a macro scale, as is often the case, but on the level of personal stories, specific struggles with religiosity and the consequences of these transformations for the individual. Symptoms of change can be seen not only in the crisis of the Church, but also in the disappearance of species closely linked to agriculture or the abandonment of cultivation of the land and the selling off of animals essential to the lifestyle of some rural inhabitants.
It is also an exhibition about the search for lost equilibrium, as in the life story of the indebted farmer that became the starting point for the work Yin Yang – an equilibrium rather impossible to recover within traditional religiosity. Faith and religion, an important reference element for Rycharski for a long time, are evoked here with ambivalent feelings; folk Catholicism reflecting the specificity of the old peasant experience of powerlessness is, in the artist’s opinion, a reservoir of authentic experiences that allowed one to somehow cope with the world. Rather, when it rapidly becomes obsolete, it leaves behind an existential crisis and symbols that are increasingly difficult to fill with content. The dead class happens, as it were, on the threshold, in the midst of a definitive transition from one social world to another, with the dilemmas that accompany this change. What occupies the artist is the question of what is this next death of the village and what will be its afterlife? In the process, he often draws on quotations and references to other works and artistic traditions such as critical art quite freely making use of the meanings that have accrued around them. The title Dead Class, resonating with Tadeusz Kantor’s play, is understood here as a statement about a social class, a passing away group of “small farmers”, a dead class whose story, like that of Jan from Kurówek, became the inspiration for the entire project and was the starting point for specific works. Their often poetic form also refers us back to the world of literature, the aforementioned books by Wiesław Myśliwski, but also to peasant diaries – a whole collection of first-person statements giving an insight into social biographies and experiences of shame and class advancement. Equally importantly, the exhibition is not structured as a sentimental statement or a melancholy reminiscence. As is sometimes the case with Rycharski, it is rather a permanent recycling of matter in order to find new life for it between different orders of culture.
An accompanying activity to the exhibition will be the action Letter from Heaven, which will take place with the participation of actor Artur Żmijewski on 16 January at the fire station of the Volunteer Fire Brigade in Podlesie.
The starting point for the project is the work of Piotr Ściegienny, a priest and people’s activist, who, using the mock Bull of the Holy Father St Gregory XVI to Farmers and Craftsmen he had crafted himself, urged peasants to overthrow serfdom and act collectively.
The Warsaw exhibition is the second part of a trilogy on the end of peasant culture and the contemporary transformation of the countryside central to Rycharski’s interests. The first exhibition, Love is for Everyone. For Me, Too, took place at the Kustmuseum in Bonn. The next and final part will happen soon under the title Inside, We Are a Fairy Tale.
The Dead Class is an expansion of ideas developed during preparations for the exhibition competition for the Polonia Pavilion at the Venice Biennale. The project submitted at the time was created in dialogue with the curator, Agnieszka Żuk and some of the works presented here are the realisation of the ideas discussed.
Szymon Maliborski
__________
Daniel Rycharski
Umarła klasa
3.12.22 – 28.01.23
Otwarcie: sobota, 3 grudnia, 2022, 17:00-20:00
Umarła klasa to prezentacja nowych prac Daniela Rycharskiego mierzących się z tematem napięć powstałych w wyniku gwałtownych zmian w relacjach pomiędzy człowiekiem i ziemią, widzianych z perspektywy wsi polskiej. Można postrzegać ją jako najnowszy rozdział opowieści o kresie kultury chłopskiej i konsekwencjach tej zmiany niezbyt chętnie rejestrowanej w innych obiegach kultury. Jak mówi artysta, to wystawa, która „opowiada o bliskim mi społecznym pejzażu, nie tyle skupia się na moich wewnętrznych przeżyciach, co na rzeczywistości, w której mieszkam.” To właśnie bezpośrednie obserwowanie zmian wyostrzone literaturą (raczej Myśliwskim niż najnowszymi pozycjami z rodziny ludowej historii Polski), prowadzi Rycharskiego ponownie do „sprawy chłopskiej” i zadania nowych pytań: o kwestie metafizyczne, klimat i stosunek do zwierząt. Również o wstyd seksualny i klasowy, mechanizmy dystynkcji i selekcji przy wytwarzaniu ludowości, oddolne bunty i próby zapanowania nad nimi, o estetyczną czy polityczną dominację.
Umarła klasa bierze się z przeświadczenia o konieczności zaktualizowania wyobrażeń na temat współczesności wsi, opowiedzenia o niej nie w skali makro, jak to często ma miejsce, ale na poziomie osobistych historii, konkretnych zmagań z religijnością i konsekwencji tych przemian dla jednostki. Symptomy zmian widać nie tylko w kryzysie Kościoła, lecz także w zaniku gatunków blisko związanych z rolnictwem czy porzucaniu uprawy ziemi i wyprzedawaniu zwierząt istotnych dla stylu bycia części mieszkańców wsi.
Jest to również wystawa o poszukiwaniu utraconej równowagi, jak w historii życia zadłużonego rolnika, która stała się punktem wyjścia do pracy Yin Yang. Równowagi raczej niemożliwej do odzyskania w ramach tradycyjnej religijności. Wiara i religia, od dłuższego czasu ważny element odniesienia dla Rycharskiego, są tu przywoływane z ambiwalentnym uczuciem; Ludowy katolicyzm oddający specyfikę dawnego chłopskiego doświadczenia bezsilności jest w opinii artysty zasobem autentycznych przeżyć, które pozwalały jakoś radzić sobie ze światem. W chwili, gdy gwałtownie się dezaktualizuje pozostawia po sobie raczej kryzys egzystencjalny i symbole, które coraz trudniej wypełnić treścią. Umarła klasa dzieje się niejako na progu, w trakcie definitywnego przejścia z jednego społecznego świata do drugiego, wraz z towarzyszącym tym zmianom dylematami. To co zajmuje artystę to pytanie czym jest ta kolejna śmierć wsi i jakie będzie jej życie po życiu? W tym procesie często sięga po cytaty i odniesienia do innych prac i tradycji artystycznych takich jak np. sztuka krytyczna dosyć swobodnie robiąc użytek ze znaczeń, które wokół nich narosły. Tytuł Umarła klasa rezonujący ze spektaklem Tadeusza Kantora jest tu rozumiany jako wypowiedz o klasie społecznej, odchodzącej grupie „małych rolników”, umarłej klasie, której historia, tak jak historia pana Jana z Kurówka stały się inspiracją do całego projektu i były punktem wyjścia do konkretnych prac. Ich poetycka częstokroć forma odsyła nas również do świata literatury, wspomnianych książek Wiesława Myśliwskiego ale również pamiętników chłopskich - całego zbioru wypowiedzi pierwszoosobowych dającego wgląd w społeczne biografie i doświadczenia wstydu i klasowego awansu. Co równie istotne, wystawa nie układa się w wypowiedz sentymentalną czy melancholijnie rozpamiętywanie. Jak bywa u Rycharskiego jest to raczej permanentny recykling materii by dzięki temu znaleźć dla niej nowe życie pomiędzy różnymi porządkami kultury.
Działaniem towarzyszącym wystawie stanie się akcja List z nieba, która odbędzie się z udziałem aktora Artura Żmijewskiego 16.01 w remizie Ochotniczej Straży Pożarnej w Podlesiu.
Punktem wyjścia dla projektu jest działalność Piotra Ściegiennego, księdza i działacza ludowego, który posługując się spreparowanym przez siebie Listem ojca świętego Grzegorza papieża do rolników i rzemieślników namawiał chłopów do obalenia pańszczyzny i kolektywnego działania.
Ekspozycja warszawska jest drugą częścią trylogii dotyczącej kresu kultury chłopskiej i współczesnych przemian wsi znajdujących się centrum zainteresowań Rycharskiego Pierwsza wystawa, Miłość jest dla wszystkich. Dla mnie też odbyła się w Kustmuseum w Bonn Kolejna, ostatnia część wydarzy się wkrótce pod tytułem W środku jesteśmy Baśnią.
Umarła klasa jest rozwinięciem pomysłów powstałych w trakcie przygotowań do konkursu na wystawę dla Pawilonu Polonia na Biennale w Wenecji. Złożony wówczas projekt powstawał w dialogu z kuratorką Agnieszką Żuk a część prezentowanych tu prac jest realizacją dyskutowanych idei.
Szymon Maliborski
Advertisement
Event Venue & Nearby Stays
Gunia Nowik Gallery, ul. Bracka 18/62,Warsaw, Poland