Name: 56. Seminarium Migracyjne. Czas, płeć i transnarodowe ‘sieciowanie’ państwa przez diasporę ukraińską
Start: 2025-12-02T17:00:00+01:00
End: 2025-12-02T18:30:00+01:00
Location: Żurawia 4, Warszawa, 00-503 Warsaw, Poland

$56. Seminarium Migracyjne. Czas, p\u0142e\u0107 i transnarodowe \u2018sieciowanie\u2019 pa\u0144stwa przez diaspor\u0119 ukrai\u0144sk\u0105$

Zapraszamy na 56. Seminarium Migracyjne IEiAK UW organizowane we współpracy z Instytutem Slawistyki PAN pt.
! Czas, płeć i transnarodowe ‘sieciowanie’ państwa przez diasporę ukraińską w obliczu wojny !
Nasze gościnie to dr Dominika Blachnicka-Ciacek
(Wydział Socjologii UW) i dr Anna Matyska (Wydział Socjologii UW i KU Leuven)
Zapowiedź:
W następstwie rosyjskiej inwazji na Ukrainę ukraińskie diaspory na całym świecie, w tym w Polsce, zmobilizowały się do wspierania ojczyzny dotkniętej wojną. Jednym z pól takich działań jest transnarodowe i oddolne zaangażowanie Ukraińców w pomoc armii ukraińskiej jako kluczowego organu państwa. Podczas wystąpienia skupimy się na pokazaniu, w jaki sposób ta forma zaangażowania kształtowana jest przez złożone i często ambiwalentne relacje z państwem ukraińskim szczególnie w czasowym i genderowym wymiarze tego procesu.
W prezentacji pokażemy, że członkowie diaspory ukraińskiej w Polsce aktywnie wspierają armię, postrzegając żołnierzy jako „naszych chłopców” – część społeczeństwa, nie państwa. Dokładają przy tym wszelkich starań, aby ich transnarodowa pomoc na pewno trafiała bezpośrednio do potrzebujących i nie była marnotrawiona. Wykorzystując koncepcję Stefa Jansena (2015) o państwie jako „efekcie sieciowania (state-gridding), pokażemy, w jaki sposób członkowie diaspory ukraińskiej w Polsce angażują się w różnorodne, oddolne praktyki transnarodowego sieciowania państwa, uzupełniając braki armii tam, gdzie państwo zawodzi i obchodząc oficjalne kanały państwowe. Pokazujemy też, że istnieją granice zaangażowania, np. jeśli idzie o powrót do Ukrainy i walkę zbrojną. Zaangażowanie kobiet jest powszechnie akceptowane, podczas gdy aktywność mężczyzn, w kontekście upłciowionej polityki wojennej, bywa oceniana jako niewystarczająca. Uwzględniamy również rolę czasu jako czynnika kształtującego rytmy działań oraz relacje między „czasem wojny” a transnarodowym zaangażowaniem. W ujęciu teoretycznym podkreślamy procesualny i transnarodowy charakter państwa, oraz płynność granic między państwem a społeczeństwem.