Name: Warszawa - Obedience z Moniką Kowalską ObiFru
Start: 2025-02-15T10:00:00+01:00
End: 2025-02-16T18:00:00+01:00
Location: ProPsy Agility Team

$Warszawa - Obedience z Monik\u0105 Kowalsk\u0105 ObiFru$

Zapraszam serdecznie na seminarium z Moniką Kowalską z Uniwerku ObiFru :)
Zapraszamy osoby zarówno trenujące jak i początkujące
Cena:
Uczestnik z psem :
2 dni - 590 zł
1 dzień - 310 zł (pierwszeństwo mają osoby zgłaszające się na 2 dni)
Uczestnicy z psem mają 2 wejścia indywidualne dziennie po 20 min.
oraz wejście grupowe
Obserwator:
2 dni - 150 zł
1 dzień - 90 zł
Seminarium odbędzie się w hali ProPsy Arena - w Borowinie ul. Topolowa 72 k.Warszawy. Hala nie jest ogrzewana! Hala jest dość mała! jak macie wątpliwości to pytajcie :)

Formularz zgłoszeniowy: https://forms.gle/dUKcQePphNipME7b6
O Monice w dużym skrócie:
- założycielka i trenerka szkoły Uniwerek ObiFru
- w Obedience startuje od 2014r, a swoją przygodę w tym sporcie rozpoczynała z maltanką Fruzią, z którą doszła do najwyższej klasy Obedience
- Reprezentantka Polski na Mistrzostwach Świata Oviedo 2023 - z suczką border collie Turbo
- zakwalifikowana do drużyny na Mistrzostwa Świata Obedience Łotwa 2024
Monika o sobie:
Kocham treningi z psami, ale przede wszystkim uwielbiam ludzi. Sprawia to, że podczas pracy kładę ogromny nacisk nie tylko na komfort i emocje psa, ale też na dobre samopoczucie i budowanie pewności siebie przewodnika. Uważam, że metody dobiera się nie tylko do psa, ale w ogromnej mierze właśnie do handlera – jego możliwości, ale i preferencji.
Nie da się ukryć, że jestem freakiem komunikacyjnym i właśnie na jasnej i rozbudowanej komunikacji opieram moją pracę. Jest to mój ulubiony fundament w obedience. A właśnie na podstawach – z zachowaniem odpowiednich emocji i detalu skupiam się najbardziej. Dopiero mocna baza pozwala budować dalej dobre, stabilne ćwiczenia. Niezmiennie chcę też wierzyć, że nie ma doskonałego obedience bez dobrej i szczerej relacji na linii człowiek – pies.
Staram się zawsze realizować treningowe plany, zacierając przy tym granicę między nimi a marzeniami. Z tyłu głowy od lat przyświeca mi cytat “nie ma marzeń zbyt wielkich, nie ma marzycieli zbyt małych”, które pozwala mi ciągle iść do przodu.