Advertisement
🌌 Zapraszamy na pierwsze oprowadzanie kuratorskie po wystawie „Obrazy nie-/rzeczywistości. Między fikcją a rzeczywistością”. Prowadzenie: dr Monika Kosteczko-GrajekEkspozycja "Obrazy nie-/rzeczywistości. Między fikcją a rzeczywistością" skupia się na odmiennych formach i treściach obrazowania. Różnice formalne, jak i podobieństwa w metodzie tworzenia dzieła, wskazuje m.in. zestawienie realizmu i sztuki przedstawieniowej z fantazją i sztuką abstrakcyjną. Wystawie towarzyszy nie tylko refleksja dotycząca wpływu rzeczywistości na sztukę, lecz także prześledzenie strategii artystycznych zmierzających w kierunku kreacji. Padają też pytania o kondycję współczesnego człowieka – coraz bardziej samotnego, gubiącego poczucie realności i uciekającego od autentycznego życia. Panoramę zjawisk dopełniają realizacje symboliczne, odnoszące się do duchowości człowieka.
W ramach wystawy długoterminowej przeplatamy prace z zakresu sztuki dawnej i nowoczesnej, głównie polskiej, a także tej uznawanej za obcą (zagraniczną). Bazą ekspozycji jednak pozostaje rodzima sztuka współczesna, zgodnie z planem wystawienniczym zrewitalizowanego w ramach programu ministerialnego Gmachu Głównego Muzeum. Łączymy także przedstawienia realistyczne z dziełami powstałymi dzięki wyobraźni oraz kreatywności artystów. Celem wystawy jest takie zestawienie prac, żeby można było odczytać jak najwięcej powiązań, analogii oraz emocji czy walorów estetycznych zawartych w pracach twórców.
W tym momencie warto sobie zadać pytanie: co jest rzeczywiste, a co jest fikcją w twórczości artystycznej? Jak radzą sobie z tym zagadnieniem twórcy wizualni, a jak radzili sobie dawni mistrzowie? Czy malarz lub rzeźbiarz mógł i chciał uchwycić rzeczywisty obraz świata? Czy rozwój technologii, szczególnie fotografii i filmu, zmienił postrzeganie twórców i ich wrażliwość? Czy w sztuce awangardowej zrezygnowano z przedstawiania rzeczywistości na rzecz wyobraźni czy tylko zmieniono sposób jej opisywania, mocno akcentując język plastyczny? Czy sztuka jest w stanie przechować duchowość danej społeczności, a tym samym twórców, szczególnie po wielkich kataklizmach humanitarnych ** wieku: rewolucjach, wojnach, pogromach? Czy niepokoje społeczno-polityczne i związane z nimi tragedie kierowały tych artystów ku nie-/rzeczywistości? Jak my współcześni odbieramy ich twórczość obecnie? Jak odczytujemy emocje i zakodowane w sztuce treści w obliczu szumu informacyjnego zakłócającego głębszą zadumę, podobnie doświadczając licznych kryzysów, wojennych konfliktów w Europie i na świecie, ze świadomością katastrofy klimatycznej?
Narracja wystawy rozpoczyna się od obiektu multimedialnego "Stół z pamięcią" autorstwa Agnieszki Lasoty, który przypomina nam, jak istotne wartości rodzinnego i publicznego życia symbolizował ten niepozorny mebel. W kolejnej przestrzeni zatytułowanej "Wokół stołu" podkreślamy z kolei, jak był to ważny temat dla artystów. Pozostawiamy do refleksji zapytanie: jak technologia, pandemia i ciągły brak czasu wpłynęły na relacje międzyludzkie?, czy stół może się stać jeszcze miejscem dialogu i porozumienia społeczno-politycznego? Do kolejnego zagadnienia przechodzimy za pomocą kubizujących martwych natur, które wprowadzają nas w "krąg abstrakcji". Poszukując nowych form i rozwiązań malarskich, artyści przede wszystkim próbowali poddać syntezie rzeczywistość. Równocześnie swoje uczucia i doznania wizualne starali się opowiedzieć językiem abstrakcji. Kontemplując prace z tego zakresu, często można odczytać emocje i stany psychiczne towarzyszące twórcom.
W swoistym zderzeniu formalnym pozostaje kolejna przestrzeń wystawy nazwana "Pejzażem wewnętrznym", gdzie prezentujemy wyobraźnię artysty jako źródło inspiracji. Ekstrawertyczna potrzeba ekspresji swoich myśli i fantazji często kierowała twórców w stronę nadrealizmu. Artystom dawała możliwość przepracowania lęków i traum, a widzów wprowadzała w świat ich wyobraźni. Stworzony w ten sposób nurt surrealizmu fascynuje kolejne pokolenia artystów i odbiorców.
W nawiązaniu do wystawy "Jan Stanisławski i uczniowie", która przerywa narrację ekspozycji długoterminowej, w kolejnych salach prezentujemy różnorodny zbiór pejzaży. Wielu artystów poszukuje autorskiego zapisu przyrody, przypisuje jej symboliczny i metafizyczny charakter. Budując nastrój, często odrealniają krajobraz, dochodząc w tym przekształcaniu do przedstawień abstrakcyjnych. Celowo prace ukazujące rytm pór roku i przyjemność z jego kontemplowania, zderzane są z obrazem uprzemysłowienia miast i niszczenia natury. W tej przestrzeni warto zastanowić się nad tym, co tracimy przez zanieczyszczenie środowiska, zmiany klimatu i wielość katastrof ekologicznych, a przede wszystkim przez brak czasu na przyglądanie się naturze.
W kolejnych przestrzeniach wystawy opisujemy za pomocą obrazów i rzeźb "człowieka w kryzysie". Wojny, podziały polityczne, problemy ekonomiczno-społeczne wpływają na kondycję współczesnego człowieka. Wiele negatywnych zjawisk, np. rasizm i faszyzm, odradza się w obecnym świecie. Nadal konieczna jest walka z dyskryminacją ze względu na płeć, rasę czy pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek, orientację seksualną. Dodatkowo człowiek czuje się coraz bardziej samotny i zagubiony w przeładowanej cyfrowej rzeczywistości, wyobcowany z natury i społeczeństwa przez cywilizację zaprogramowaną na konsumpcjonizm i hedonizm.
Muzeum przedstawia w ramach wystawy "Obrazy nie-/rzeczywistości. Między fikcją a rzeczywistością" przede wszystkim prace ze swojej kolekcji, a także obiekty ze zbiorów Filharmonii Pomorskiej, depozytów artystów czy prywatnych kolekcjonerów. Wśród najważniejszych prezentowanych artystów wymienić należy: Maksymiliana Antoniego Piotrowskiego, Waltera Leistikowa, Alberta Taljańskiego, Leona Wyczółkowskiego, Stanisława Ignacego Witkiewicza, Stefana Gierowskiego, Jerzego Krawczyka, Alfreda Lenicę, Jana Tarasina, Stanisława Fijałkowskiego, Jonasza Sterna, Józefa Szajnę, Bronisława Wojciecha Linkego, Jerzego Nowosielskiego, Tymona Niesiołowskiego, Kiejstuta Bereźnickiego, Tadeusza Brzozowskiego, Jerzego Tchórzewskiego, Mariana Bogusza, Zbigniewa Gostomskiego, Leona Tarasewicza, Łukasza Korolkiewicza, Zdzisława Beksińskiego, Edwarda Dwurnika, Mieczysława Wejmana, Tadeusza Kantora, i równie reprezentacyjną grupę artystek: Annę Güntner, Ernę Rosenstein, Danutę Leszczyńską-Kluzę, Teresę Rudowicz, Zofię Artymowską, Teresę Pągowską, Jadwigę Maziarską, Marię Jaremę, Wandę Czełkowską, Annę Dębską, Halinę Eysymont, Janinę Węgrzynowską, Izabelę Gustowską, Agnieszkę Lasotę, Marię Kiesner, Magdalenę Rucińską.
🌀 Wystawa "Obrazy nie-/rzeczywistości. Między fikcją a rzeczywistością" kontynuuje postmodernistyczną ideę narracji otwartej, której współtwórcą jest oglądający. Wybór prac prezentowanych na wystawie wpisuje się w zakres pluralizmu poznawczego, który pozwala na odkrywanie sztuki z wielu perspektyw. Dlatego połączyliśmy różne style i gatunki, zaznaczyliśmy także odwołania do sztuki dawnej i nieprofesjonalnej.
__________________________________________________
🕒 Kiedy?
Środa, 5 listopada 2025 r., godz. 17.00
📌 Gdzie?
Gmach główny MOB, ul. Gdańska 4
🎫 Wstęp
22 zł/os. (bilet normalny), 17 zł/os. (bilet ulgowy). Bilety można zakupić w kasie Muzeum oraz przez Internet: https://bilety.muzeum.bydgoszcz.pl/rezerwacja/nienumerowane.html?id=74765&idt=7a04acebfd92299aff8611d8a8173343&d=3&idg=20&idw=877
Advertisement
Event Venue & Nearby Stays
Budynek Muzeum Gdańska 4 w Bydgoszczy, ulica Gdańska 2, 85-006 Bydgoszcz, Polska, Bydgoszcz, Poland
Tickets
Concerts, fests, parties, meetups - all the happenings, one place.
