Advertisement
Στη δεκαετία του 1960, η Αγγλία βρέθηκε διχασμένη ανάμεσα σε δύο αντιμαχόμενες νεανικές κουλτούρες: τους κομψούς, εκλεπτυσμένους Mods και τους ατίθασους, μηχανόβιους Rockers. Δύο κόσμοι, δύο στάσεις ζωής, δύο διαφορετικές φιλοσοφίες που συγκρούστηκαν στις παραλίες του Μπράιτον, του Μπόρνμουθ και του Μάργκεϊτ.Οι Modernists, ή αλλιώς Mods, ήταν παιδιά της πόλης, λάτρεις της κομψότητας και των νέων ρυθμών της εποχής. Με ιταλικά κοστούμια από κασμίρ, λεπτές γραβάτες και παπούτσια loafers, οι Mods κυκλοφορούσαν πάνω σε Vespa και Lambretta, στολίζοντάς τις με καθρέφτες και φώτα για να γυαλίζουν κάτω από τα νέον της Carnaby Street. Η μουσική τους; Soul, jazz, rhythm & blues και φυσικά, το εκρηκτικό British Beat των Small Faces, των The Who και των The Kinks. Οι Mods λάτρευαν τη νυχτερινή ζωή, τα υπόγεια clubs και την ατελείωτη ενέργεια του amphetamine-fueled χορού. Ήταν τα παιδιά της νέας, μοντέρνας Αγγλίας, επηρεασμένοι από την κουλτούρα του Λονδίνου, τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο και την ιδέα πως το στυλ ήταν τρόπος ζωής.
Αντίθετα, οι Rockers ήταν οι αυθεντικοί bad boys της βρετανικής εφηβείας. Γνήσιοι απόγονοι των Teddy Boys της δεκαετίας του ’50, φορούσαν μαύρα δερμάτινα μπουφάν, τζιν και μπότες, καβάλα σε Triumphs, BSAs και Nortons που μούγκριζαν στην άσφαλτο. Ήταν παιδιά της εργατικής τάξης, λάτρεις του rock ‘n’ roll και του Rockabilly των Elvis Presley, Gene Vincent και Eddie Cochran, και σύχναζαν σε diners και καφετέριες δρόμου (transport cafés), όπου μιλούσαν για μηχανές και μουσική, περιμένοντας την επόμενη κόντρα. Οι Rockers δεν ενδιαφέρονταν για το στυλ, αλλά για τη στάση. Ήταν αντάρτες, outsiders, που έβρισκαν την ελευθερία στο θόρυβο μιας εξατμίσεως και στην ταχύτητα μιας μοτοσυκλέτας που διέσχιζε τις ερημικές βρετανικές εθνικές οδούς.
Οι Mods δεν ήταν απλά μια ομάδα, ήταν ένα statement: η κομψότητα, η μοντέρνα σκέψη, η ταχύτητα και ο ρυθμός της πόλης, συμπυκνωμένα σε μια ζωή που κινείται γρήγορα, ζει έντονα και δεν κοιτάζει ποτέ πίσω. Οι Mods δεν ντύνονταν απλώς για να εντυπωσιάσουν. Ντύνονταν για να δηλώσουν ότι ανήκουν στη νέα εποχή. Ιταλικά κοστούμια, λεπτές γραβάτες, καλοσιδερωμένα πουκάμισα, παπούτσια loafers ή desert boots, και φυσικά το απόλυτο σήμα κατατεθέν: το parka jacket με τα διακριτικά της RAF. Το στυλ τους έβγαινε από τα σοκάκια της Carnaby Street και τα υπόγεια clubs του Λονδίνου, όπου ο ρυθμός δεν σταματούσε ποτέ. Οι Mods άφησαν ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους στη μόδα, τη μουσική και τη νοοτροπία των νέων. Από τους The Jam μέχρι το Britpop, από τις πασαρέλες μέχρι τα street styles του σήμερα, το mod way of life ζει ακόμα. Αν διάλεγες τους Mods, δε θα ήσουν απλά μέρος μιας τάσης. Θα ήσουν η τάση. Θα ζούσες για τη νύχτα, για τη μουσική, για την κίνηση. Θα ήσουν ένα βήμα μπροστά από τους άλλους, πάντα καλοντυμένος, πάντα στον σωστό ρυθμό, πάντα cool.
Οι Rockers δεν ήθελαν απλώς να οδηγούν· ήθελαν να κυριαρχούν στην άσφαλτο. Τα στέκια τους ήταν τα transport cafés, όπως το θρυλικό Ace Café στο Λονδίνο, όπου έπιναν τόνους μπύρα, άκουγαν Gene Vincent και Eddie Cochran, και προκαλούσαν ο ένας τον άλλο σε ton-up runs, διαδρομές όπου έπρεπε να πιάσουν 100 μίλια την ώρα (160 χλμ/ώρα) και να επιστρέψουν πριν τελειώσει ένα τραγούδι στο τζουκμπόξ. Το ντύσιμό τους ήταν μια δήλωση αντικομφορμισμού: μαύρα δερμάτινα μπουφάν, Levi’s τζιν, στρατιωτικές μπότες και γυαλιστερά κράνη τύπου pudding basin. Δεν υπήρχε χώρος για φανταχτερά κοστούμια και λεπτομέρειες. Μόνο δέρμα, μέταλλο και γράσο. Οι τελευταίοι ρομαντικοί της ταχύτητας, οι Rockers μπορεί να έχασαν την πολιτιστική κυριαρχία απέναντι στους Mods, αλλά ο μύθος τους επέζησε. Από τις punk μπάντες των ‘70s μέχρι το café racer revival του σήμερα, η φιλοσοφία τους παραμένει αθάνατη: Ελευθερία, Ταχύτητα, Rock ‘n’ Roll.
Οι Mods ήταν παιδιά της πόλης, λάτρεις της κομψότητας και του εκλεπτυσμένου στυλ, ενώ οι Rockers εκπροσωπούσαν την εργατική τάξη και τη σκληρή, αυθεντική ζωή των μηχανόβιων. Οι παραλίες του Μπράιτον, του Μάργκεϊτ και του Κλάκτον έγιναν τα πεδία μάχης τους, με τις συγκρούσεις να γράφουν ιστορία στον βρετανικό Τύπο και να σοκάρουν την κοινωνία. Και όμως, αυτή η ένταση δεν ήταν μόνο χάος. Ήταν η φλόγα που κράτησε ζωντανή την επανάσταση της νεολαίας. Από το στυλ και τη μουσική μέχρι την κουλτούρα των clubs και των μοτοσικλετών, οι Mods και οι Rockers σημάδεψαν τη Βρετανία αλλά και την υπόλοιπη Ευρώπη και άφησαν μια κληρονομιά που ακόμα αντηχεί στη μόδα, στη μουσική και στο πνεύμα της ελευθερίας.
Η επόμενη μάχη με μοναδικά πολεμοφόδια δίσκους 45στροφών, θα δοθεί στο QUEEN GRANNY με μονομάχους τον Johnny Staccato και τον Shockin’ Steve. Η συνταγή είναι άκρως πετυχημένη και το παρτυ εγγυημένο. Μουσικάρες εκατέρωθεν και σύμφωνο ειρήνης, αφού και οι μεν και οι δε, αποτελούν όαση αυθεντικότητας και στυλ στην γκρίζα εποχή που ζούμε.
Καλή διασκέδαση λοιπόν, και φρόνιμα!
Advertisement
Event Venue & Nearby Stays
Μαυρομιχάλη 53, Αθήνα, Μαυρομιχάλη 53, 106 80 Αθήνα, Ελλάδα,Athens, Greece