Advertisement
[for English scroll down]JAK DŁUGO
Konrad Maciejewicz | Paweł Zaręba
kurator: Kamil Kuitkowski
otwarcie: 17.04.2025, godz. 18:00 – 21:00
wystawa: 18.04 – 31.05.2025
„Jak długo masz zamiar być szczęśliwym?” — miał usłyszeć od swojego sobowtóra romantyczny poeta Percy Shelley tydzień przed śmiercią. Zresztą swoich nadrealnych bliźniaków spotykał często, o czym wspomina w dziennikach jego żona Mary Shelley. Nie ma powodów, by jej nie wierzyć, w końcu to ona w roku bez lata napisała Frankensteina, czyli wspólczesnego Prometeusza i być może jako pierwsza, w przyszłości i technologicznym rozwoju cywilizacji, zauważyła rodzące się przerażenie.
Jednak nowoczesność przyniosła nie tylko pozszywane monstra, stała się także miejscem, w którym doppelgänger rozgościł się jak nigdy wcześniej. Ta mityczna postać, sprawny naśladowca ruchów i wyglądu, miała zwiastować nieszczęście, generować chaos, wywoływać kryzys.
Kryzys to nie tylko destrukcja, to moment, w którym stare w bólach rodzi nowe. Skoro pojawia się tąpnięcie, to coś przestało działać. Zużyło się. Wobec tego zużycia rzeczywistość nie tylko nieustannie się dekonstruuje, ale coraz silniej rozdziela na dwie części, w których z niepokojem obserwują się nawzajem globalne doppelgängery: polityczne, kulturowe, etyczne.
Gdzieś w szczelinie tego podziału Konrad Maciejewicz i Paweł Zaręba proponują własną podwójność. Nie tyle prowadzą dialog, co prowokują zderzenie, reakcję atomową. Na styku ich prac — kontemplacyjnych obrazów Zaręby i eschatologicznych obiektów Maciejewicza — wykształca się alternatywna fizyka. W przestrzeni między nimi rozrysowuje się napięcie, które ustalone porządki wywraca na drugą stronę. Obrazy są lustrami, a codzienne obiekty rytualnymi wotami. Patrzący staje się obserwowanym. Gościem w nie-mieszkaniu, gdzie zwyczajne miesza się z niesamowitym. Dzięki temu, jak Alicja, można przejść na drugą stronę, zatrzeć podziały, przybrać nową formę.
Po drugiej stronie lustra grano w szachy. Tak jak Marcel Duchamp — szachista i wojerysta. W swojej grze w spoglądanie Maciejewicz i Zaręba obstawiają va banque: białe na czarne, pionek pokonuje królową. Szach mat.
podpis do zdjęcia:
Konrad Maciejewicz, bez tytułu, 2024, mosiądz, lateks, dzięki uprzejmości artysty
[EN]
HOW LONG
Konrad Maciejewicz | Paweł Zaręba
curator: Kamil Kuitkowski
openining: April 17, 7 – 9PM
exhibition: April 17 – May 31, 2025
“How long do you intend to remain happy?” — the Romantic poet Percy Shelley is said to have heard this question from his doppelgänger just one week before his death. He often encountered these surreal doubles, as his wife Mary Shelley recalls in her diaries. And there is little reason to doubt her — after all, she is the author of Frankenstein; or, the Modern Prometheus, written during the fabled "year without a summer," and perhaps the first to glimpse, in the shadow of technological progress, the emerging contours of existential dread.
Yet modernity has given us more than just stitched-together monsters. It has also become the era in which the doppelgänger — that mythical figure, a perfect mimic of movement and form — has found a comfortable, perhaps permanent, home. Once a harbinger of misfortune, a trigger of chaos, the double now proliferates, echoing through the fractures of contemporary life.
Crisis, however, is not solely destructive; it is a rupture through which the new is born. When the ground trembles, it signals the exhaustion of something old. Faced with this erosion, reality does not merely unravel — it splits. Across this rupture, global doppelgängers stare each other down: political, cultural, ethical.
Within this fissure, Konrad Maciejewicz and Paweł Zaręba propose a duality of their own. Rather than engage in dialogue, they provoke collision — an atomic reaction. At the intersection of Zaręba’s contemplative paintings and Maciejewicz’s eschatological objects, an alternative physics emerges. A tension takes shape between their works, one that turns established orders inside out. Paintings become mirrors; ordinary objects, and ritual votives. The viewer becomes the viewed — a guest within an un-home, where the mundane blends with the uncanny. Like Alice, we are invited to cross over, blur the boundaries, and assume a new form.
On the other side of the mirror, the game was chess — as it was for Marcel Duchamp, chess player and voyeur. In their own game of seeing, Maciejewicz and Zaręba go all in: white for black, a pawn topples the queen. Checkmate.
Advertisement
Event Venue & Nearby Stays
ul. Szpitalna 5/7, 00-031 Warsaw, Poland, ulica Szpitalna 5, 00-031 Śródmieście, Polska,Warsaw, Poland
