Name: In Heaven #1: Keeley Forsyth / Minua / Bert Cools, Gyda Valtisdottir, Kjartan Sveinsson & Indré
Start: 2024-10-18T20:00:00+02:00
Location: 30CC/Schouwburg

$In Heaven #1: Keeley Forsyth \/ Minua \/ Bert Cools, Gyda Valtisdottir, Kjartan Sveinsson & Indr\u00e9$

In Heaven #1
Keeley Forsyth is zangeres, componiste en actrice (Poor Things, Club Zero). Haar liedjes graven onder de vernislaag van het alledaagse leven om de vaak verborgen duisternis eronder te overwegen. Dit jaar werkt ze aan een opera met Ben Frost en Robert MacFarlane in opdracht van Barbican Centre. Met haar nieuw album The Hollow (2024) brengt ze in duo een bedwelmende combinatie van vocaal en performance.
Minua, een Duits-Australisch-IJslands collectief heeft de wind in de zeilen. Toen Nils Frahm hen hoorde, reageerde hij zo enthousiast dat hij hen prompt tekende op zijn ‘Leiter’ label. De muziek van Minua is verleidelijk meditatief en ingetogen en tegelijkertijd een originele mix van klassiek, jazz, ambient, folk en drone. Minua mag dan stil zijn, ze laten een blijvende indruk achter.
Gitarist en geluidskunstenaar Bert Cools kreeg de vrijheid om bevriende muzikanten te betrekken voor een nieuwe liveshow. Samen met zijn creatieve metgezel Indrė Jurgelevičiūtė (Merope) wordt het een blij weerzien met Kjartan Sveinsson, componist en toetsenist van Sigur Rós. Bert leerde Kjartan kennen tijdens het People Festival in Berlijn, een project van de broers Dessner (The National). In 2020 kende dit festival haar Belgische première in Leuven. Nu zijn Bert en Kjartan herenigd voor deze bijzondere creatie (in opdracht van B-Classic en CCHA) op ons podium.
Over de artiesten
Onder platenlabel Leiter bracht Minua in 2023 hun album Irradiance uit, meteen ook de introductie van nieuw bandlid Raphaël Rossé. De nieuwe plaat laat zien dat ze nog niets van hun rusteloze honger naar het onconventionele hebben verloren. Hun debuutalbum In Passing (2015) doet soms denken aan het soloalbum van Mark Hollis, terwijl Simulacra (2021) soms klinkt alsof Sunn O experimenteert met middeleeuwse muziek. Toch voelen de beide albums heel hedendaags aan. Irradiance behoudt deze kwaliteiten en de onmiskenbare warmte, maar klinkt innovatiever en uitnodigender: een verleidelijk meditatieve, ingetogen en toch originele mix van klassiek, jazz, ambient, folk, drone en nog veel meer. Een duidelijke categorisering wordt moeilijk.
Het scala aan muzikale invloeden is net zo divers als de huidige woonplaatsen van de muzikanten. Kristinsson woont in Reykjavík, Willmann in Berlijn, Aron studeert aan het Royal College of Music in Stockholm en Rossé woont nog steeds in Basel, waar hij de anderen ontmoette op de muziekacademie. Hun gemeenschappelijke waarden klinken duidelijk in Irradiance, dat verbaast door zijn discrete originaliteit. Wat begon in een raamloze kamer opent nu deuren in de verte.
Bert Cools is voornamelijk actief in de wereld van improvisatie en elektronische muziek. Hij speelt concerten als solist en componeert voor zijn eigen bands Merope, Hoera en Book of Air. Bert is ook actief met zijn eigen creatie/dansvoorstelling Come On Feet, maakte muziek voor de opera Vake Poes en het toneelstuk Yerma, beide geregisseerd door Lisaboa Houbrechts. Daarnaast is hij een veelgevraagd sideman bij o.a. Sam Amidon, Trixie Whitley, Efterklang.
In 2011 startte hij samen met zijn broer Stijn het kunstplatform granvat. Met granvat vinden de broers Cools een ruimte tussen folk, jazz en elektronische muziek. granvat produceerde verschillende releases en evenementen wereldwijd.
Bert creëert met zijn gitaar een mysterieuze droomwereld van soundscapes, synths en beats.
Kjartan Sveinsson is componist, muzikant en performer. Hij werd bekend als lid van Sigur Rós, de IJslandse band - soms gekarakteriseerd als 'post-rock' - waarvan hij van 1997 tot 2012 deel van uitmaakte. Met Sigur Rós bracht hij vijf studioalbums, een film en een groot aantal nevenprojecten uit; wereldwijd werden enkele miljoenen platen verkocht. Sveinsson speelde toetsen en gitaar in Sigur Rós en was ook verantwoordelijk voor de vele arrangementen van de band voor strijkers, koperblazers, koor en orkest.
Indrė Jurgelevičiūtė is een Litouwse zangeres, kanklės (Baltische psalterij) speelster, geluidskunstenares en componiste. Ze creëert verstilde en buitenaardse klanklandschappen waarin ze Litouwse volksliedjes, kanklės, improvisatie en elektronica met elkaar verweeft.
Ze treedt vaak op als soloartiest of met haar band Merope samen met de Belgische gitarist en elektronica-artiest Bert Cools en haar werk wordt vertegenwoordigd door kunstplatform 'granvat'. Hun laatste album Salos met Vilnius Kamerkoor 'Jauna Muzika' is uitgebracht op Stroom en granvat.
Indrė heeft samengewerkt met een breed scala aan muzikanten, waaronder Shahzad Ismaily, Efterklang, Tsubasa Hori, Gyda Valtysdottir, Solo Cissokho en Toma Gouband.
Ze componeerde ook voor theater en multimedia, een van haar recente werken is muziek voor de bewerking Yerma in opdracht van het Stockholm Dramaten theater. Tijdens haar livesets zingt Indrė Litouwse volksliedjes en verweeft ze deze zachtjes in haar eigen soundscapes door akoestische en elektronische geluiden, veldopnames en improvisatie te combineren. De liedjes gaan over verbinding met de natuur, bloemen, vogels, bomen, stenen, bijen, zon, maan en sterren, rituele magie van het dagelijks leven en transformatie.