Name: De Sprekende Ezels Kortrijk #14
Start: 2025-11-06T19:30:00+01:00
Location: Het Textielhuis

Amai. De veertiende editie en we hebben het concept zo compact gemaakt dat zelfs Lennert Coorevits licht nerveus wordt.
Anderhalf uur puur geknal. Zo straf dat bepaalde religies er hun geloof bij verliezen.
Als het gedaan is doen we iets wat we hebben geleerd van het Wilde Westen: gewoon de deuren sluiten en op naar het volgende.
Misschien, als je diep in de ogen van Wiard kijkt, doet hij iets langer open. Maar dat durf ik niet te beloven.
De open mic is afgeschaft. Enfin, soort van.
Als iemand afzegt, maken we tijd vrij.
Anders plannen we jullie direct in voor een volgende editie.
Wie er sowieso zal shinen op het podium, zijn de volgende artiesten:
Kika Man 文詠玲
Al jarenlang heeft die hun eigen podium onder de naam Slam The T.
Als je dacht dat we in West-Vlaanderen al weinig letters gebruiken, verwelkomt Kika er dus nog minder. Compact, dus.
Die bracht ook nog het boek Let the mourning come uit, tegen alle verwachtingen in niet bij het Poëziecentrum.
Take that, Dave.
Yasmiene
Ze wou al lang komen spelen, maar ik had haar ooit gezegd dat ze eerst twee eigen nummers moest verzinnen.
Nu ik zelf terug wat piano speel, besef ik wat voor een boeman ik eigenlijk was.
Desalniettemin: mijn boeman-gedrag werkte als een genstertje waar zelfs Bart Peeters niet aan kan tippen.
Yasmiene brengt dus twee eigen nummers en waarschijnlijk nog een derde — van iemand anders, maar dan op een manier waarop het toch weer onmiskenbaar háár stijl is.
Gewoon Jhonny
Een marginaal uit Gent die onderweg al een krat Cara heeft gezopen en drie Marina’s zwanger heeft gemaakt.
Volgens geruchten neemt hij een bus hooligans mee om eens te tonen wat de échte kracht van de frituur is.
Eén ding is zeker: op het einde van zijn set is je volledige verstand gefrituurd.
Seppe Ghesquire
Heeft naast een moeilijke naam ook moeilijke teksten.
Seppe is het bewijs dat je het ook na je veertigste nog kan maken. Of toch het anti-bewijs.
All jokes aside: Seppe is een gekend figuur in het Antwerpse, en hoewel het niet simpel is om hem uit die habitat te krijgen, lijkt het ons na enkele pogingen eindelijk gelukt.
Seppe komt naar Kortrijk. Zeg het verder. Zeg het voort. Of fluisterdicht het, voor mijn part.
Quinn
Is er weer bij.
Ik zal hem waarschijnlijk opnieuw op het begin van de avond zetten, want die man trekt aandacht dat het geen naam heeft.
Hij is zo in touch met zijn vrouwelijke energie dat voorbijgangers aan het raam twee keer moeten nadenken of ze wel degelijk naar De Sprekende Ezels aan het kijken zijn.
Wederom: een aanrader.
Rowend (a.k.a. Vleesje Donkerblauw)
Een muzikant die al een paar keer in Kortrijk passeerde, vaak samen met Yasmiene.
Wat daar juist speelt, laat ik in het midden, maar zeker is: hij brengt opnieuw prachtige nummers. Allemaal zelf geschreven.
En deze keer neemt hij zelfs een extra muzikant mee.
Naast Yasmiene, die carpoolt.
Olivia Meraki
De meest grappige christelijke pianist die ik ken.
Zwaar naar het uitkijken om haar energie terug te verwelkomen.
Mocht ze ooit radicaliseren tot getuige van Jehovah, werd ik onmiddellijk lid.
Olivia won vorig jaar het West-Vlaams Haiku Kampioenschap en is vastberaden ook jullie hart te winnen.
En jullie ziel. En jullie geloof. Ach, Olivia toch.
Sah
Deze keer hebben we als alles goed gaat opnieuw een tekenaar.
Sah komt tekenen.
Ik ken haar van mijn stage bij het Vermeylenfonds, en als je dacht dat ík al veel energie had, dan heb je Sah nog niet ontmoet.
Mocht er tijd zijn voor een korte open mic, vrees ik dat ze spontaan de microfoon uit mijn handen zal trekken en de gitaar uit de poten van Rowend.
En anders: prachtige tekeningen op het raam, gegarandeerd.
Dus kortom: absurditeit weer verzekerd!
Volledig - op het illegale af - gratis.
Open mic al dan niet bestaande.
De gouden regel blijft:
Lelijke vlekken verboden.
Over andere vlekken valt te discussiëren door middel van pudding.