Advertisement
Projekt Peña Flamenca TRIANA ma charakter cyklicznych koncertów, na których publiczność ma szansę posłuchać i obejrzeć hiszpańskich artystów flamenco reprezentujących różne pokolenia i różne nurty artystyczne. W centrum zainteresowań pozostaje zawsze tradycyjne flamenco puro, które okazuje się być niewyczerpanym źródłem inspiracji. Od kilku lat patronem projektu jest Polsko-Japońska Akademia Technik Komputerowych, więc aula PJATK co jakiś czas rozgrzewana jest do czerwoności przez ogniste flamenco, a ściany budynku słyszały już nie jedno „¡ole!”.
Gospodarze peñi – gitarzysta Arturo El Polaco i tancerka Marta Robles od lat zapraszają do wspólnych koncertów swoich ulubionych wykonawców z Hiszpanii. Ze śpiewaczką Rocío Bazan łączy ich wieloletnia współpraca artystyczna i przyjaźń. Potężny głos tej artystki w połączeniu z temperamentem i niezwykle pogodnym usposobieniem są gwarancją wspaniałej energii na scenie, która z pewnością udzieli się wszystkim widzom.
W ramach 47. edycji cyklu Peña Flamenca Triana po raz pierwszy w Polsce gościć będą w Warszawie: hiszpański tancerz Rafael Ramirez - zwycięzca ostatniej edycji konkursu tańca podczas Festiwalu Flamenco Cante de las Minas, laureat nagrody El Desplante oraz Carmen Camacho – czarująca tancerka z Malagi, która zaprezentuje kobiecy taniec flamenco najwyższej próby.
Wystąpią:
Rafael Ramirez - taniec
Carmen Camacho - taniec
Rocio Bazan - śpiew
Arturo El Polaco - gitara
Marta Robles - taniec
RAFAEL RAMIREZ rozpoczął naukę tańca flamenco w wieku 3 lat w rodzinnej Esteponie w prowincji Malaga, a w wieku 11 lat już wiedział, że chce być profesjonalnym tancerzem i poświęcił się dalszej nauce i zdobywaniu szlifów scenicznych. Przez kilka lat mieszkał w Sewilli, będącej współczesną mekką flamenco, a następnie przeprowadził się do Madrytu, gdzie mieszka do dziś występując w najlepszych madryckich tablaos jak Villarosa czy Casa Patas, a także współpracując z renomowanymi zespołami tanecznymi jak compañía Maríi Pages czy Rafeli Carrasco. W 2021 r. zdobył główną nagrodę - El Desplante - podczas konkursu w ramach festiwalu de Cante de las Minas.
Styl taneczny Rafaela Ramireza można scharakteryzować jako harmonijne połączenie tradycji z nowoczesnością. Rafael ceni sobie dawnych mistrzów męskiego tańca flamenco takich jak maestro Antonio Gades (znany z „Carmen” Carlosa Saury) czy El Güito, uważając ich styl za najlepszą inspirację i punkt wyjścia do dalszego rozwoju zgodnie ze współczesną estetyką i techniką taneczną, która niezwykle rozwinęła się w ostatnich latach, absorbując doświadczenia innych gatunków jak klasyka czy modern.
CARMEN CAMACHO jest absolwentką Conservatorio Superior de Danza w Maladze w klasie choreografii flamenco. Po ukończeniu szkoły dołączyła do zespołu tancerki La Lupi i przy jej boku zdobywała doświadczenie sceniczne, podróżując po całej Hiszpanii i Europie. W 2010 roku wygrała casting do Baletu Flamenco Sary Baras i tańczyła w kolejnych spektaklach tej artystki, które grane były największych scenach europejskich, jak londyński Royal Albert Hall czy Théâtre des Champs-Elysées w Paryżu. Po kilku latach nieustannych podróży wróciła do rodzinnej Malagi, gdzie prowadzi prężną szkołę tańca, tworzy własne spektakle oraz współpracuje z najwybitniejszymi artystami z tego regionu Hiszpanii.
Carmen Camacho ceni sobie w tańcu prostotę, elegancję i naturalność ruchu. Nie jest artystką ekscentryczną - jej choreografie są zazwyczaj zgodne z kanonem, ale cechuje je naturalne piękno i dobry smak, zaś wykonanie jest pełne wdzięku i kobiecości. Carmen lubi sięgać po tradycyjne atrybuty kobiecego tańca – wachlarz, manton (chustę) czy bata de cola (suknia z trenem). Ma bogaty repertuar i znajomość wszystkich stylów flamenco, nie tylko tych najczęściej tańczonych.
ROCÍO BAZÁN jest śpiewaczką z ogromnym dorobkiem artystycznym. Od 2002 roku, kiedy to wygrała w wielkim stylu dwa najważniejsze konkursy wokalne: “Jóvenes Flamencos” na Festiwalu Cante de las Minas oraz “Giraldillo, Jóvenes Interpretes” na Beniale Flamenco w Sewilli, jej kariera rozwija się nieprzerwanie zarówno na niezwykle wymagającej scenie hiszpańskiej, jak i na arenie międzynarodowej.
Współpracuje ze znakomitym choreografem Angelem Rojas i z kolejnymi spektaklami jego zespołu „Ballet Nuevo Español” zwiedziła cały świat, goszcząc w najlepszych teatrach i salach koncertowych, w tym również w Sali Kongresowej w Warszawie. Śpiewa w zespołach wybitnych tancerzy jak maestro Antonio Canales, La Lupi czy Belen Lopez, którzy cenią jej energię i znakomite poczucie rytmu. Oprócz tradycyjnych pieśni flamenco Rocío Bazán śpiewa również repertuar z pogranicza flamenco i muzyki klasycznej, występując z różnymi orkiestrami w Europie i Ameryce Południowej. Jest wykładowcą w konserwatorium muzycznym w Jerez de la Frontera.
Marta Robles
Jako 10- letnia dziewczynka rozpoczęła naukę tańca towarzyskiego i szybko znalazła się w grupie turniejowej. Jako 15-latka zetknęła się z tańcem flamenco, który był dla niej objawieniem i stał się niemal od razu jej drogą życiową. Uczyła się u wielu znanych tancerzy i tancerek w Hiszpanii, jednak za swego najważniejszego mistrza, który przekazał jej istotę tańca flamenco, uważa El Torombo, z którym miała zaszczyt występować w dwóch spektaklach, prezentowanym na festiwalach w Niemczech.
Obecnie jest działalność artystyczna skupia się na działalności zespołu LOS PAYOS oraz na projekcie „Peña Flamenca TRIANA”, który polega na cyklicznych koncertach z udziałem śpiewaków i tancerzy z Andaluzji, podczas których Marta ma okazję współpracować ze znakomitymi artystami z kolebki flamenco i poczuć dreszczyk emocji jakie niesie improwizacja.
Marta kocha flamenco za energię, która się kumuluje i wybucha jak wulkan, i za emocje, które nie mają nic wspólnego z codziennym rozedrganiem, lecz dotykają najczulszych, najgłębiej ukrytych strun.
Obejrzyj występ Marty
Arturo El Polaco Muszyński - gitarzysta flamenco, współzałożyciel TRIANY, lider grupy LOS PAYOS, pomysłodawca i kierownik artystyczny projektu Peña Flamenca TRIANA. Na gitarze flamenco gra od 1990 roku. Jest wybitnym instrumentalistą i specjalistą w dziedzinie rytmu, żywą encyklopedią wiedzy o flamenco.
Mimo wirtuozerskiej techniki, Arturo nie ma ambicji bycia gitarzystą solowym. W muzyce flamenco najbardziej fascynuje go wspólna improwizacja i rola gitarzysty jako akompaniatora i osoby, która spaja całość utworu i nadaje mu ostateczną formę. Rozumienie śpiewu, jako źródła sensu w sztuce flamenco i tańca, jako nośnika energii i rytmu, daje gitarzyście możliwość głębokiego zanurzenia się w „tu i teraz” i grania muzyki, która pojawia się sama, która niejako „spływa z góry”.
Advertisement
Event Venue & Nearby Stays
PJATK, ul. Koszykowa 86,Warsaw, Poland