Advertisement
𝗪ł𝗼𝗱𝘇𝗶𝗺𝗶𝗲𝗿𝘇 𝗵𝗿. 𝗗𝘇𝗶𝗲𝗱𝘂𝘀𝘇𝘆𝗰𝗸𝗶 (𝟭𝟴𝟮𝟱–𝟭𝟴𝟵𝟵)𝗠𝗮𝗿𝘀𝘇𝗮ł𝗲𝗸 𝗚𝗮𝗹𝗶𝗰𝘆𝗷𝘀𝗸𝗶𝗲𝗴𝗼 𝗦𝗲𝗷𝗺𝘂 𝗞𝗿𝗮𝗷𝗼𝘄𝗲𝗴𝗼, 𝘁𝘄𝗼́𝗿𝗰𝗮 𝗠𝘂𝘇𝗲𝘂𝗺 𝗣𝗿𝘇𝘆𝗿𝗼𝗱𝗻𝗶𝗰𝘇𝗲𝗴𝗼 𝘄𝗲 𝗟𝘄𝗼𝘄𝗶𝗲, 𝘄𝘀𝗽𝗼́ł𝘁𝘄𝗼́𝗿𝗰𝗮 𝗕𝗶𝗯𝗹𝗶𝗼𝘁𝗲𝗸𝗶 𝗣𝗼𝘁𝘂𝗿𝘇𝘆𝗰𝗸𝗶𝗲𝗷. 𝗣𝗿𝘇𝘆𝗿𝗼𝗱𝗻𝗶𝗸, 𝗺𝘂𝘇𝗲𝗮𝗹𝗻𝗶𝗸, 𝗺𝗲𝗰𝗲𝗻𝗮𝘀 𝘂𝗰𝘇𝗼𝗻𝘆𝗰𝗵 𝗶 𝗮𝗿𝘁𝘆𝘀𝘁𝗼́𝘄, 𝗽𝗿𝗼𝗺𝗼𝘁𝗼𝗿 𝘀𝘇𝗸𝗼𝗹𝗻𝗶𝗰𝘁𝘄𝗮, 𝗽𝗿𝘇𝗲𝗺𝘆𝘀ł𝘂 𝗱𝗼𝗺𝗼𝘄𝗲𝗴𝗼 𝗶 𝘀𝘇𝘁𝘂𝗸𝗶 𝗹𝘂𝗱𝗼𝘄𝗲𝗷
Uroczyste obchody jubileuszu 200-lecia urodzin wielkiego mecenasa kultury i nauki, zasłużonego społecznika, patrioty, ale też naszego wspaniałego przodka są wydarzeniem, na które szykowaliśmy się od kilku lat.
Decyzją Sejmiku Województwa Podkarpackiego – rok 2025 na Podkarpaciu będzie poświęcony osobie Włodzimierza Dzieduszyckiego!
"Decyzja ta, podjęta jednogłośnie przez radnych województwa i ma na celu uczczenie dorobku jednego z najwybitniejszych działaczy społecznych i kulturowych XIX wieku, którego życie i działalność pozostawiają niezatarty ślad w historii Polski oraz Podkarpacia".
- Szymon Świętoniowski, Kancelaria Sejmiku UMWP
https://sejmik.podkarpackie.pl/aktualnosci/rok-2025-rokiem-wlodzimierza-dzieduszyckiego-2
Bardzo serdecznie zapraszamy Państwa do wzięcia udziału w wielu wydarzeniach, które planujemy na ten rok, a o których będą się Państwo sukcesywnie dowiadywać z naszych mediów społecznościowych, strony internetowej Związku Rodowego Dzieduszyckich, dzięki naszym partnerom medialnym, ale przede wszystkim ze strony poświęconej Włodzimierzowi Dzieduszyckiemu, która niebawem zostanie uruchomiona.
We wrześniu 2025 roku w Muzeum Dzieduszyckich w Zarzeczu odbędzie się konferencja naukowa z okazji obchodów 200. rocznicy urodzin Włodzimierza Dzieduszyckiego. Program i szczegóły zamieścimy niebawem, zapraszamy do obserwowania naszej strony internetowej i profilu na Facebooku.
W ramach przygotowań do obchodów 200. rocznicy urodzin Włodzimierza Dzieduszyckiego w 2025 roku zorganizowaliśmy konferencje naukowe związane z działalnością i dziedzictwem rodu Dzieduszyckich. Zapraszamy do zapoznania się z tematami wygłoszonych referatów:
2024 - 𝗪𝗼𝗸𝗼́ł 𝘀𝗽𝗼ł𝗲𝗰𝘇𝗻𝘆𝗰𝗵 𝗽𝗮𝘀𝗷𝗶 𝗗𝘇𝗶𝗲𝗱𝘂𝘀𝘇𝘆𝗰𝗸𝗶𝗰𝗵: https://dzieduszyccy.pl/2024/10/19/podcasty24/
2023 - 𝗪𝗼𝗸𝗼́ł 𝗲𝘁𝗻𝗼𝗴𝗿𝗮𝗳𝗶𝗰𝘇𝗻𝘆𝗰𝗵 𝗽𝗮𝘀𝗷𝗶 𝗗𝘇𝗶𝗲𝗱𝘂𝘀𝘇𝘆𝗰𝗸𝗶𝗰𝗵: https://dzieduszyccy.pl/2023/10/07/konf2023/
2022 - 𝗪𝗼𝗸𝗼́ł 𝗸𝗼𝗹𝗲𝗸𝗰𝗷𝗼𝗻𝗲𝗿𝘀𝗸𝗶𝗰𝗵 𝗽𝗮𝘀𝗷𝗶 𝗗𝘇𝗶𝗲𝗱𝘂𝘀𝘇𝘆𝗰𝗸𝗶𝗰𝗵: https://dzieduszyccy.pl/2023/09/21/transmisja-konferencja-wokol-kolekcjonerskich-pasji-dzieduszyckich/
2021 - 𝗪𝗼𝗸𝗼́ł 𝗽𝗿𝘇𝘆𝗿𝗼𝗱𝗻𝗶𝗰𝘇𝘆𝗰𝗵 𝗽𝗮𝘀𝗷𝗶 𝗗𝘇𝗶𝗲𝗱𝘂𝘀𝘇𝘆𝗰𝗸𝗶𝗰𝗵: https://dzieduszyccy.pl/2021/09/19/referaty-wygloszone-na-konferencji-wokol-przyrodniczych-pasji-dzieduszyckich/
𝗪ł𝗼𝗱𝘇𝗶𝗺𝗶𝗲𝗿𝘇 𝗵𝗿. 𝗗𝘇𝗶𝗲𝗱𝘂𝘀𝘇𝘆𝗰𝗸𝗶
Honorowy obywatel Lwowa (1877) i dr h.c. Uniwersytetu Lwowskiego (1894). Był jedynym synem Józefa i Pauliny z Działyńskich. Odziedziczył majątek sytuujący go w gronie najzamożniejszych arystokratów ówczesnej Galicji, posiadał dobra we wszystkich trzech zaborach oraz na rosyjskim Podolu, ale najmocniej związany był ze Lwowem. Nigdy nie wchodził w różnice narodowościowe i wyznaniowe. Wspierał kulturę polską i folklor ukraiński, pracował nad zbliżeniem obu narodowości. Najczęściej przebywał w zakupionym w latach 50. XIX w pałacu przy ul. Kurkowej (pałac użytkowany obecnie przez wojsko). W 1876 r. jako marszałek Galicyjskiego Sejmu Krajowego godził zwaśnionych posłów polskich i ukraińskich – był akceptowany przez obie strony sporu.
Utworzył Muzeum Przyrodnicze im. Dzieduszyckich przy ul. Teatralnej 16. Była to pierwsza tego typu placówka na ziemiach polskich – w 1880 r. ofiarował je krajowi (Galicji) oraz zabezpieczył jego utrzymanie poprzez powołanie w 1893 r. ordynacji poturzycko-zarzeckiej. Obecnie jest to Muzeum Przyrodnicze Ukraińskiej Akademii Nauk. Był współtwórcą Biblioteki Poturzyckiej, utworzonej przez jego ojca, którą przeniósł do Lwowa i udostępnił czytelnikom. Przyrodnicza część zbiorów wchodzi obecnie w skład biblioteki Muzeum Przyrodniczego, część zachowanych starodruków jest w Dziale Starodruków Biblioteki Naukowej im. W. Stefanyka, reszta została zniszczona w 1939 r. po zajęciu pałacu Dzieduszyckich na Kurkowej przez Rosjan.
Posiadany majątek używał dla dobra kraju, wspierając uczonych i artystów, finansując przedsięwzięcia ważne dla kultury polskiej i ukraińskiej. Doprowadził (razem z A. Sapiehą) do otwarcia we Lwowie Krajowej Szkoły Gospodarstwa Lasowego (1874), a w niej katedry łowiectwa oraz muzeum łowieckiego. Był pierwszym kuratorem szkoły, a słuchaczom i nauczycielom udostępniał zbiory Muzeum Przyrodniczego. W Sejmie Krajowym Galicyjskim skutecznie walczył o rozwój tzw. przemysłu domowego, z jego inicjatywy rząd krajowy zajął się po 1877 r. tworzeniem szkół przemysłowych i rękodzielniczych. Zaangażował się w organizację Wyższej Szkoły Rolniczej w Dublanach (1855) i ufundował stypendium dla absolwentów szkoły pragnących uzupełnić swe wykształcenie w uczelniach zagranicznych, przez wiele lat pełnił funkcję kuratora szkoły. Wspierał badania w zakresie tzw. historii naturalnej, nieobecnej wówczas w nauczaniu, finansował wydawanie prac naukowych z zakresu geologii i przyrody oraz podręczników w języku polskim, m.in. dzieł O. Kolberga. Jego pasją była ornitologia, stworzył liczny i unikalny zbiór ptaków, który zdumiewał nawet specjalistów.
Przyrodnik z zamiłowania, stworzył (1886) pierwszy na ziemiach polskich rezerwat przyrody – tzw. Pamiątkę Pieniacką – o powierzchni 40 mórg (około 22 ha) w celu ochrony starodrzewu bukowego koło Złoczowa.
Doprowadził również do uchwalenia ustaw o ochronie różnych gatunków zwierząt w określonych porach roku. Uważany był również za jednego z najlepszych ornitologów europejskich, a jego imię i nazwisko jest przywoływane w nazwach okazów ornitologicznych i funkcjonuje w nauce do dziś. W 1876 r. założył Galicyjskie Towarzystwo Łowieckie, od 1878 r. finansował wydawanie pierwszego polskiego czasopisma łowieckiego, miesięcznika „Łowiec”.
W Galicji W. Dzieduszycki uznawany był za eksperta od spraw wystawienniczych. Rozgłos zyskał na wystawie światowej w Wiedniu (1873), gdzie był delegatem galicyjskiej komisji wystawienniczej. Wyeksponował tam rodzime okazy rolnicze i etnograficzne, zaprezentował m.in. 53 kompletne ubiory włościan galicyjskich, pisanki wielkanocne, wyroby z drewna, gliny i skóry. Sprowadził do Wiednia autentyczną chatę wiejską z całym wyposażeniem. Ogromny sukces przyniosła Dzieduszyckiemu światowa wystawa w Paryżu w 1878 r., na której przewodniczył delegacji austro-węgierskiej i odpowiadał za ekspozycję całej monarchii. Włączył do niej wyroby rękodzielnicze z Galicji, wśród których największe zainteresowanie wzbudziły kilimy huculskie. Zyskał uznanie w całej Europie, a rząd francuski odznaczył go Krzyżem Komandorskim Orderu Legii Honorowej z tytułem officier de l`instruction publique, a cesarz Franciszek Józef I przyznał mu Order Żelaznej Korony I klasy, jedno z najwyższych odznaczeń w monarchii habsburskiej.
https://dzieduszyccy.pl/category/wlodzimierz-dzieduszycki-200-lat/
----
Organizatorem obchodów 200. rocznicy urodzin Włodzimierza Dzieduszyckiego jest Stowarzyszenie Związek Rodowy Dzieduszyckich herbu Sas, które jest dobrowolnym zrzeszeniem członków rodziny, którzy chcą działać aktywnie na rzecz zacieśnienia więzi rodzinnych oraz dbać o jej dziedzictwo duchowe i materialne.
Na stronie internetowej www.dzieduszyccy.pl publikujemy materiały historyczne na temat rodu Dzieduszyckich poświęcone zasłużonym dla kultury, nauki i spraw społecznych postaciom naszych przodków oraz informacje o prowadzonych przez Stowarzyszenie projektach.
Advertisement
Event Venue & Nearby Stays
Muzeum Dzieduszyckich w Zarzeczu, ulica ks. Stanisława Gajeckiego 5, 37-205 Zarzecze, Polska,Zarzecze, Przemyśl, Poland, Lubno
